طَناب به یک رشته دراز از الیاف تابیده به هم گفته میشود. به هم تابیدن الیاف به
شکل طناب برای استحکام بخشیدن به رشتهٔ مورد نظر و استفاده در امور کششی و اتصالی
صورت میگیرد. مواد معمول بکاررفته در درست کردن طنابها عبارتاند از مو، پشم،
نایلون، کتان، کنف، پلیپروپیلن، فولاد و غیره. گاه در صنعت و ترابری بجای طناب از
کابل و زنجیر استفاده میشود. طنابهای کنفی هنگامی که در آب قرار بگیرند استحکام
بیشتری از خود نشان میدهند.

برای بستن طنابها به هم یا به دیگر جایها از انواع و اقسام گرهها استفاده میشود. برای تغییر جهت نیروی کششی طنابها از قرقره بهره میگیرند.
بافه یا شاهسیم یا کابل (به انگلیسی: Cable)، به یک یا چند سیم یا طناب که در کنار هم یا به صورت بسته، بههمپیچیده یا بههمبافته برای شکلدادن یک مجموعهٔ یگانه هستند، گفته میشود. در مکانیک، کابلها برای بالابردن و کشیدن به کار میرود. در برق، از آنها برای هدایت جریان برق استفاده میشود. یک کابل نوری دارای یک یا چند فیبر نوری در یک پوشش محافظ است که از فیبرها محافظت میکند. کابل مکانیکی را به طور تخصصیتر طناب فولادی (یا سیم بکسل) مینامند.
مهمترین و بیشترین عایقی که در ساختمان کابلها بکار میرود P.V.C (پلی وینیل کلراید) است که پرتو دور یا پلاستیک نامیده میشود. P.V.C عایقی غیر قابل اشتعال است و این مزیت خوبی در کابلها میباشد. دارای انعطاف پذیری زیادی میباشد. مواردی مانند ارزانی تولید انبوه و سادگی ساخت باعث شده که بیش از ۹۰ درصد کابلهای فشار ضعیف از این عایق درست شوند. نوعی عایق دیگر بنام PET (پلی اتیلن) برای کابلها بکار میرود که آتشگیر بوده و در مکانهای اختصاصی بکار میرود. در بعضی از کابلها از عایق لاستیکی استفاده میشود که کاربرد زیادی ندارد.
هادی کابلها از جنس مس و یا آلومینیوم میباشند. در صورتیکه بخواهیم از کابلی با هادی آلومینیوم برای کابل کشی هوایی استفاده کنیم باید یک رشته آن فولاد باشد.
۱-سطح بیرونی سیم و کابل باید صاف و فاقد هرگونه فرورفتگی و برجستگی باشد (موج دار بودن سطح سیم وکابلهای غیرقابل انعطاف ایراد محسوب نمیشود).
۲-قطر زیاد عایق یا غلاف سیم وکابل دلیلی مبنی بر مرغوب بودن آن محصول نیست متأسفانه برخی از تولیدکنندگان با کاستن از وزن مس لازم در سیم و کابل (با کاستن تعداد رشتههای مس و یا قطر رشتههای مس) و افزودن به قطر عایق یا غلاف سبب میشوند وزن محصول مناسب به نظر برسد اما این محصول قابلیت استفاده برای مورد طراحی شده را نخواهد داشت و در صورت استفاده سبب بروز آتش سوزی و یا مشکلات دیگر میشود.
۳-هنگامی که سیم را از مقطع برش میزنیم (توسط سیم چین یا تیزبر) باید هادی (مس) در مرکز عایق قرار گرفته باشد که اصطلاحاً به آن سنتر بودن هادی گفته میشود.
۴-هنگامی که کابل را از مقطع برش میزنیم باید غلاف به گونهای سیمها را در برگرفته باشد که ضخامت غلاف در اطراف سیمها مساوی باشدکه اصطلاحاً به آن سنتر بودن سیمها گفته میشود.
۵-عایق سیم هنگام جدا سازی از هادی (مس) باید به آسانی و به صورت کشسان از روی مس جدا گردد.
۶-در مورد کابلها باید دقت نمود که جدا سازی سیمها از هم و از غلاف کاملا آسان انجام پذیرد.
۷-در رابطه با سیم و کابلهای مسی (که مورد بحث این نوشته میباشد) هادی مس باید شرایط زیر را داشته باشد:
الف-از مس خالص نرم شده (آنیل شده) تهیه شده باشد.
ب-سطحی کاملا شفاف و براق داشته باشد.
ج-اکسید نشده باشد (رشتههای مس سیاه نباشند).
د-قابل انعطاف باشد (با خم و راست شدن سیم، رشتههای هادی نشکند).
ه-به اندازه کافی و طبق جداول استاندارد برای هر مقطع سیم، مس مصرف شده باشد (کم بودن میزان مس سبب میشود مقاومت هادی به نسبت استاندارد آن مقطع زیاد باشد و استفاده مازاد آن سبب هدر رفتن فلز گرانبهای مس میشود و در نتیجه قیمت تمام شده سیم یا کابل افزایش مییابد).
keywords : ارسلان،وب سایت ارسلان قاسمی،مقاله ارسلان قاسمی

برای بستن طنابها به هم یا به دیگر جایها از انواع و اقسام گرهها استفاده میشود. برای تغییر جهت نیروی کششی طنابها از قرقره بهره میگیرند.
بافه یا شاهسیم یا کابل (به انگلیسی: Cable)، به یک یا چند سیم یا طناب که در کنار هم یا به صورت بسته، بههمپیچیده یا بههمبافته برای شکلدادن یک مجموعهٔ یگانه هستند، گفته میشود. در مکانیک، کابلها برای بالابردن و کشیدن به کار میرود. در برق، از آنها برای هدایت جریان برق استفاده میشود. یک کابل نوری دارای یک یا چند فیبر نوری در یک پوشش محافظ است که از فیبرها محافظت میکند. کابل مکانیکی را به طور تخصصیتر طناب فولادی (یا سیم بکسل) مینامند.
مهمترین و بیشترین عایقی که در ساختمان کابلها بکار میرود P.V.C (پلی وینیل کلراید) است که پرتو دور یا پلاستیک نامیده میشود. P.V.C عایقی غیر قابل اشتعال است و این مزیت خوبی در کابلها میباشد. دارای انعطاف پذیری زیادی میباشد. مواردی مانند ارزانی تولید انبوه و سادگی ساخت باعث شده که بیش از ۹۰ درصد کابلهای فشار ضعیف از این عایق درست شوند. نوعی عایق دیگر بنام PET (پلی اتیلن) برای کابلها بکار میرود که آتشگیر بوده و در مکانهای اختصاصی بکار میرود. در بعضی از کابلها از عایق لاستیکی استفاده میشود که کاربرد زیادی ندارد.
هادی کابلها از جنس مس و یا آلومینیوم میباشند. در صورتیکه بخواهیم از کابلی با هادی آلومینیوم برای کابل کشی هوایی استفاده کنیم باید یک رشته آن فولاد باشد.
۱-سطح بیرونی سیم و کابل باید صاف و فاقد هرگونه فرورفتگی و برجستگی باشد (موج دار بودن سطح سیم وکابلهای غیرقابل انعطاف ایراد محسوب نمیشود).
۲-قطر زیاد عایق یا غلاف سیم وکابل دلیلی مبنی بر مرغوب بودن آن محصول نیست متأسفانه برخی از تولیدکنندگان با کاستن از وزن مس لازم در سیم و کابل (با کاستن تعداد رشتههای مس و یا قطر رشتههای مس) و افزودن به قطر عایق یا غلاف سبب میشوند وزن محصول مناسب به نظر برسد اما این محصول قابلیت استفاده برای مورد طراحی شده را نخواهد داشت و در صورت استفاده سبب بروز آتش سوزی و یا مشکلات دیگر میشود.
۳-هنگامی که سیم را از مقطع برش میزنیم (توسط سیم چین یا تیزبر) باید هادی (مس) در مرکز عایق قرار گرفته باشد که اصطلاحاً به آن سنتر بودن هادی گفته میشود.
۴-هنگامی که کابل را از مقطع برش میزنیم باید غلاف به گونهای سیمها را در برگرفته باشد که ضخامت غلاف در اطراف سیمها مساوی باشدکه اصطلاحاً به آن سنتر بودن سیمها گفته میشود.
۵-عایق سیم هنگام جدا سازی از هادی (مس) باید به آسانی و به صورت کشسان از روی مس جدا گردد.
۶-در مورد کابلها باید دقت نمود که جدا سازی سیمها از هم و از غلاف کاملا آسان انجام پذیرد.
۷-در رابطه با سیم و کابلهای مسی (که مورد بحث این نوشته میباشد) هادی مس باید شرایط زیر را داشته باشد:
الف-از مس خالص نرم شده (آنیل شده) تهیه شده باشد.
ب-سطحی کاملا شفاف و براق داشته باشد.
ج-اکسید نشده باشد (رشتههای مس سیاه نباشند).
د-قابل انعطاف باشد (با خم و راست شدن سیم، رشتههای هادی نشکند).
ه-به اندازه کافی و طبق جداول استاندارد برای هر مقطع سیم، مس مصرف شده باشد (کم بودن میزان مس سبب میشود مقاومت هادی به نسبت استاندارد آن مقطع زیاد باشد و استفاده مازاد آن سبب هدر رفتن فلز گرانبهای مس میشود و در نتیجه قیمت تمام شده سیم یا کابل افزایش مییابد).
keywords : ارسلان،وب سایت ارسلان قاسمی،مقاله ارسلان قاسمی